Op weg naar mijn volkstuin VTV Eigen Hof fiets ik over het Paadje van Duizend Tree en heb de neiging om af te stappen en mijn stappen te tellen. Is het paadje werkelijk 1000 stappen lang?
Thuis zoek ik wat meer op over het pad dat al uit de achttiende eeuw blijkt te dateren. Rond 1750 was de toenmalige Scherpendrechtsekade onder de naam Paadje van Duizend Tree bekend. Deze kade liep destijds van de Rotterdamse Schie naar de Kleiweg. De naam Paadje van Duizend Tree verwijst, zo ik lees, naar de lengte van het toenmalige pad.
Het paadje ligt tegenwoordig iets westelijker dan die historische variant. En de zuidzijde van het historisch traject in Noord is helemaal verloren gegaan. Hier lag ooit de Rotterdamse Schie, die in mei 1940 in Rotterdam-Noord gedempt werd met het puin van het bombardement. De Rotterdamse Schie stroomt daarom tegenwoordig alleen nog maar door Overschie. Het paadje is al lang geen 1000 ‘tree’ meer.
Ik fantaseer verder over het paadje. Het braakliggende terrein ernaast, biedt in mij beleving meer mogelijkheden dan alleen uitlaatplek voor honden. Hoewel onze hond er altijd met veel plezier heeft gezwommen. Overigens niet geheel en al tot genoegen van de schapenhouder aan de andere kant van de sloot, toen zij an de andere kant van de sloot aan land ging. Waarom hier niet een voedselbos gemaakt? Als voorbeeld van nieuwe manieren van boeren? Ik zie de wadi al gegraven worden, zodat er eveneens een voorbeeld ligt van goed waterbeheer. Het zou een prachtig voorbeeldproject zijn als verbinding tussen de woonwijk Zestienhoven en Rotterdam Noord.
Ik vrees dat het bij mijn dagdromerij blijft, dat er heel wat stapjes gezet moeten worden om dergelijke plannen te laten landen. Ik stap op mijn fiets en vervolg mijn weg naar de volkstuin. Gelukkig heb ik daar nog een klein lapje grond waar ik op mijn manier kan ‘boeren’.
Agnes Wijers