Maryse en Vivian, twee bewoners uit de Groen van Prinstererstraat in Bergpolder, hebben kleding, schoenen en smartphones ingezameld voor vluchtelingen op de opvangboten in de stad. “Er zitten veel jongeren van onze leeftijd op die boten. Zij zijn net als wij, ze willen er ook leuk uitzien. Mooi als we hen kunnen helpen met de ingezamelde kleding.”
“Een collega van mij wees me op de oproep van Stichting Mano om kleding in te zamelen voor de vluchtelingenschepen in Rotterdam. Dat idee sprak me aan en toen heb ik het met mijn huisgenoten besproken”, vertelt Maryse. “We wonen in een leuke buurt, dus toen kwam Vivian met het idee om bij buren in de straat te gaan flyeren om ze uit te nodigen kleding en smartphones te doneren.”
Huisgenote Vivian vult aan: “Ik weet dat de mensen op die boten de spullen goed kunnen gebruiken. Als ze in Nederland aankomen, hebben ze vaak niks bij zich, alleen de kleren die ze aan hebben. Nu wonen ze op een boot, vaak in een trieste omgeving: afgelegen, ver van het centrum, op een ongezellige industrieplek, in kleine kamers, met weinig om handen. In die omstandigheden kunnen nieuwe kleren voor hen een lichtpuntje zijn. Iedereen weet: als je iets leuks aan hebt, voel je je beter.”
Vivian vervolgt: “Toen ik op een avond de briefjes in de brievenbussen deed, kwam er al snel een man uit een huis achter me aan gerend, die me twee gebruikte telefoons in mijn handen gaf, heel lief.”
Maryse: “Alle buren die wat ingeleverd hebben, willen we enorm bedanken! We hadden hooguit één of twee zakken met kleding verwacht, maar na een week hadden we van wel 25 buren zoveel zakken ontvangen dat we niet meer door onze gang konden lopen, klauterend de trap op moesten en de voordeur niet meer open kregen. De buren waren echt gul, sommigen kwamen met meerdere zakken kleding en we zagen ook echt nieuwe Nike schoenen tussen de spullen.
Telkens als de buren met hun kleding aan de deur kwamen, hadden we gezellige gesprekken, heel gemoedelijk. De meeste buren kenden we nog niet, maar door deze actie hebben we ze leren kennen en nu groeten we elkaar in de straat.”
Vivian sluit af: “Op de boten zitten veel jongeren van 20-25, van onze leeftijd. Ze zijn net als wij, ze willen er ook leuk uitzien, maar ze hebben alleen geen geld. Mooi dat we ze deze kleding kunnen geven zodat zij zich prettiger voelen op straat of op school en zich niet anders voelen dan andere Rotterdammers.”