Vorige week stond ik fris en fruitig klaar om mee te gymnastieken. Maar Olga en Duco die Nederland in beweging houden, waren in geen velden of wegen te bekennen. Op NPO1 bleek het debat over de regeringsverklaring een podium voor politici die elkaar uitmaakten voor rotte vis en daar moest alles voor wijken.
De krant dan maar, maar die is voor het grootste deel gevuld met artikelen over de misstanden bij The Voice of Holland. Natuurlijk moet daar aandacht aan besteed worden, dat spreekt vanzelf, maar zo vreselijk veel en op zo’n toon? Weg met de krant. Aan het werk, maar dat blijkt niet mogelijk vanwege de WiFi die zich vast net zo grijs en traag voelt als het sombere weer buiten.
Een kop koffie biedt een beetje troost, maar toch staar ik mismoedig voor me uit. Cleanen misschien? Met huisdieren kun je iedere dag wel Helder Mientje zijn. De gesnoeide takken van de Cornus uit de tuin die we als kerstversiering hadden neergezet, zouden nadat de kerstspullen allang zijn opgeruimd best weggegooid mogen worden. Er ligt zelfs stof op! Met een vuilniszak in de hand nader ik de takkenbos. Maar wat zie ik? Het is geen stof, ik zie een piepklein knopje. Nieuw leven?
De takken hadden al dagen op de composthoop gelegen maar waren toch nog wel geinig voor thuis. Mooi, dat rode hout. Om de vaas wat zwaarder te maken had ik er water bij gedaan, zo stond hij met ballen en al wat steviger. En nu dit! In een week vol kommer en kwel een belofte voor een nieuwe lente! Hoe suf dat zo’n piepkleine gebeurtenis het moreel ineens weer op kan vijzelen. De takken mogen blijven staan en straks zal de WiFi het ook vast weer doen.
In de dagen die volgen groeien de kleine knoppen razendsnel uit tot blaadjes en zelfs bloemetjes. En nu zijn de blaadjes en bloemetjes al kleine takjes geworden, en dat in een week tijd! Misschien moet ik toch meer naar buiten, in plaats van naar de TV, in mijn computer of naar m’n telefoon te staren. Wandelschoentjes aan! Het duurt nog even, maar ‘spring is coming’!
Helen van Vliet