Samen aan tafel in de Bergsingelkerk

foto Klaas Feijnenbuik

De achterliggende gedachte van het samen eten de Bergsingelkerk is het versterken van het contact tussen buurtbewoners en leden van de kerk, en dat is meer dan geslaagd. Er zijn ongeveer 25 vaste deelnemers, er komen leden van de kerk en buurtbewoners. Vooral alleenstaanden komen samen aan tafel eten, want voor hen is alleen ook maar alleen. Elkaar ontmoeten, contact maken met andere mensen is belangrijk. Samen eten verbroedert. “Het eten smaakt lekkerder als je met elkaar eet” vinden de deelnemers. 

Zo’n anderhalf jaar geleden is het idee ontstaan. Het bestuur van de kerk vond het meteen een goed plan om de gemeenschap te versterken met gezamenlijke maaltijden en accordeerde het. Daarna ging het snel, binnen een week waren vier mensen gevonden die graag wilden koken in de Bergsingelkerk: Karen Siebel, Klaas Feijnenbuik, Tineke de Lege en Geke Westera. Een aantal van hen zit ook in het kerkbestuur als ouderling of diaken. Vanzelfsprekend helpen Wil en Bert van Namen, de beheerders van de kerk, waar ze kunnen. Wil vroeg onlangs subsidie aan bij de wijkraad vanuit het potje bewonersinitiatieven, want er schuiven ook mensen aan die weinig geld hebben om mee rond te komen.

Geke en Tineke vertellen enthousiast hoe ze het aanpakken: “We hebben een appgroep waarin we suggesties sturen over wat we kunnen gaan koken. Via de app spreken we af wat we gaan doen en wie wat gaat inslaan. Vervolgens doen we alle vier boodschappen voor een onderdeel van de maaltijd. Iemand gaat naar de markt, een ander naar een supermarkt in de buurt. We houden rekening met de seizoenen, in de winter is het stampottentijd. De zomer hebben we afgesloten met een snackmaaltijd. We gebruiken zoveel mogelijk seizoensgebonden producten. Vanaf drie uur ’s middags gaan we aan de slag met het eten klaarmaken, kilo’s aardappelen gaan er doorheen. De maaltijd bestaat altijd uit soep, een hoofdgerecht en een toetje. We maken twee hoofdgerechten: één met vlees en één vegetarisch. Maar aan veganistisch wagen we ons voorlopig nog niet.” 

Geke gaat verder: “In het begin hebben we geflyerd in de wijk, maar het nieuws verspreidt zich nu via mond-tot-mondreclame. Vanuit de sociale structuur van de kerk vragen we ook wel mensen om deel te nemen.” Wil van Namen geeft als voorbeeld: “Sinds kort komt er een oudere alleenstaande man naar de kerkdiensten, die jaren niet in een kerk geweest is. Hem heb ik uitgenodigd om te komen eten.” Tineke: “Nu we zo’n anderhalf jaar bezig zijn zie je dat de groep als het ware gestold is, men kent elkaar, is bij elkaar betrokken en geïnteresseerd in ieders wel en wee. Vanaf half zes stromen de mensen binnen en dan is het meteen een drukte van jewelste. Iedereen begint direct met elkaar te praten, men wisselt ook praktische zaken uit over goedkope aanbiedingen en over de voedselbanken. Er is zoveel vrolijk geklets dat de kokers zelfs met een belletje moeten rinkelen om de groep stil te krijgen. Omdat de eters verschillende religieuze achtergronden hebben, wordt de maaltijd niet begonnen met een gezamenlijk gebed, maar met een gedicht of een mooie tekst. Daarna is er een stiltemoment voor degenen die willen bidden. De kokers verspreiden zich over de verschillende tafels om reacties te vragen en te horen wat er leeft. Het leuke is dat er ook uitwisseling is vanuit de verschillende culturen over eten. Voor Surinamers hoort bami bij de kerst en wordt nasi heel anders klaargemaakt. Deelnemers willen ook helpen met eten klaarmaken.” 

Wist je overigens dat de Bergsingelkerk overdag heel vaak open is? Als de beheerders Wil en Bert van Namen aanwezig zijn dan staat de deur open en ben je welkom voor een kopje koffie, een stiltemoment, om te bidden of een kaarsje aan te steken. Er zijn ook concerten, kijk op www.bergsingelkerk-bmvier.nl voor het programma.