Mario en Lia de Leeuw runnen al bijna 37 jaar een delicatessenzaak op de Stadhoudersweg 122 D. Naast lekkere etenswaren verkopen ze ook keramiek dat gemaakt is door Lia en nieuwe producten van kleine Rotterdamse ondernemers.
Mario was twintig en kwam net van de detailhandelsschool af toen Jaap Vermeyden, een collega van zijn vader met pensioen ging en voorstelde dat Mario de zaak wel over kon nemen. Mario: “Omdat ik zo jong was moest er nog een ‘handlichting’ opgesteld worden bij de rechter. Mijn vader moest gerant staan en ik mocht nog nergens voor tekenen. Twee maanden later werd ik 21, en nu zijn we zo’n kleine 40 jaar verder.
Tijden veranderen
De winkel bestaat vanaf de bouw in 1938. “Wij zijn intussen de langstzittende eigenaar van de winkel. Ik stond, als broekie, met een stropdas en een witte jas te helpen, maar heb veel steun gehad van mijn ouders die zelf ook een kruidenierswarenzaak en later een kaasspeciaalzaak hadden. Hoewel ik altijd geroepen heb dat ik nooit een eigen zaak wilde, heb ik er nooit spijt van gehad.”
“Er is veel veranderd in de afgelopen 37 jaar. Vroeger zaten er vier bakkers, vier groenteboeren en vier slagers in de buurt maar nu er van bepaalde branches geen winkels meer zijn wordt het wel mager. Wij kunnen qua prijs niet tegen de supermarkt op, onze meerwaarde is kwaliteit, service en ons sociale karakter. Wij verkopen bijvoorbeeld brood van de echte bakker, dat wordt erg gewaardeerd. En natuurlijk het zuurdesembrood van Menno dat we zelf afbakken. Corona heeft ons alleen maar meer op de kaart gezet, nu lopen mensen door de wijk en vragen ’zitten jullie hier al lang?’ Wat een klein, gezellig, sfeervol winkeltje!”
Etaleren en pottenbakken
Lia is degene die de winkel altijd aankleedt, ieder seizoen een ander uiterlijk. Lia: “Vroeger heb ik de opleiding tot etaleur geambieerd, maar zo’n uitgesproken opleiding deden toen niet veel mensen.” De blauwe vlinders geven ook nu een vrolijk uiterlijk aan de winkel. “Ik doe het vooral voor kinderen, die zien het altijd. Ik heb ooit de winkel versierd met roodborstjes, er was er een blijven hangen. Mario gaf die laatste aan een klant mee voor haar dochter en later vertelde ze dat er elke avond voor het slapengaan een verhaaltje verteld moest worden aan dat roodborstje.”
In de winkel staat ook keramiek. Lia: “Ja, dat heb ik gemaakt. Ik zocht een hobby. Ik kan niet goed stilzitten en ben toen begonnen met pottenbakken, eerst bij de SKVR en later bij Joop Cock in Bergschenhoek. Ik heb dat zo’n twintig jaar gedaan, maar nu heb ik mijn draaischijf verkocht ben ik aan het edelsmeden.”
Speuren naar nieuwe producten
In de winkel hebben ze altijd een duidelijke taakverdeling gehad; Lia verzorgde alle bedrijfsbestellingen, Mario hielp de klanten in de winkel. Die bedrijfslunches werden afgelopen jaar niet besteld, dus runnen ze nu samen de winkel. Lia vindt het een sport om producten te vinden die niemand anders verkoopt. “Dan vraagt bijvoorbeeld een klant naar een bepaald product en ga ik kijken of wij het kunnen voeren. Zo hebben we bijvoorbeeld ook de soepen van de ‘Kleinstesoepfabriek’ in ons assortiment opgenomen. Maar als de supermarkt het ook gaat voeren stoppen wij ermee. In dit geval zijn we er weer opnieuw mee begonnen want de supermarkt heeft alleen de twee best lopende smaken, wij hebben het hele assortiment. Wij verkopen ook al jaren Rotterdamse producten. Kleine bedrijven die met iets nieuws beginnen, steunen we graag. Zoals de imker met zijn Blijdorp honing. Binnen twee weken waren we door zijn hele voorraad heen. We hebben hem nog voorgesteld om korven in onze tuin te zetten, maar helaas is de aanvliegroute niet goed voor de bijen.”
“Of deze zaak blijft bestaan als wij ermee stoppen? Dat denken wij niet, maar maak je geen zorgen, de komende tien jaar zijn we er nog gewoon.”