Joke en Wim zitten op de stoep voor hun huis in het zonnetje met een lekker glaasje wijn. Aan het eind van zonnige dagen zijn ze daar te vinden, genietend van de laatste zonnestralen maken ze een kletspraatje met wie wil.
Ze wonen op het mooiste plekje van de wijk, vinden ze zelf. Veel groen, zowel voor als achter het huis, dicht bij het centrum met bioscopen en theaters, dichtbij het station en OV om de hoek. “En wat denk je van onze achtertuin, die bijna grenst aan de oude kloostertuin, dat is een grote groene oase met veel vogels. En we grenzen zowat aan tennispark Walenburg, daar zijn we al jaren lid. De minibieb die we voor de deur hebben gezet wordt zeer gewaardeerd. Laatst kregen we spontaan een briefje in de brievenbus om te bedanken voor de boeken.”
“Wat ook bijzonder is, zijn de stolperstenen voor de deur, die zijn nog niet zolang geleden geplaatst, tot dan wisten we niet dat we in een huis wonen waar voor de oorlog een Joods gezin woonde.”
Wim is een echte Blijdorper, hij in de Sonmansstraat opgegroeid en woont inmiddels al 39 jaar samen met Joke in de Schepenstraat. Wim houdt het groenperk voor de deur met een nu bloeiende appelboom schoon van zwerfafval o.a. van de pizzeria op de hoek. Hoewel er nu vanwege corona geen afhalen is, minder blikjes en pizzadozen in het groenperk liggen.
De wijk is veranderd, vinden ze, van een vergrijsde wijk naar een wijk met veel kinderen. “En ook horen we veel Engels en Spaans, waarschijnlijk expats, dat is leuk. Maar er worden tegenwoordig absurde prijzen betaald voor de huizen, hier in de straat is pas nog een huis verkocht voor 750.000 euro. Belachelijk!”
Jacqueline de Vries