Nadat er door corona steeds meer hardloopwedstrijden van de kalender werden geschrapt, besloot René Kuijs Rotterdam hardlopend te veroveren. Met een rugzak, plattegrond en stift, rende hij vorig jaar letterlijk door alle straten van de stad. Hij begon in mei, toen de dagen gingen lengen en eindigde op de laatste dag van 2020 in zijn eigen wijk Blijdorp.
Iedere week moet er worden hardgelopen, ook nu de klus geklaard is. Liefst 6 dagen in de week. Daar zitten dagen bij van 15 km. maar ook van 40 km. René is altijd heel sportief geweest, als kind voetbalde hij bij VVV Haarsteeg in Vlijmen, het Brabantse dorp waar hij is opgegroeid. René: “Sinds 6 of 7 jaar ben ik weer serieus gaan lopen om gezonder worden en lekker buiten te zijn en ben ik bij atletiekvereniging PAC in het Kralingse bos.
Hoe kwam je erbij om Rotterdam hardlopend te leren kennen?
“Op You Tube zag ik een filmpje van Ricky Gates, een ultraloper in San Francisco, dat altijd is blijven hangen. Bovendien vertelde ik aan vrienden dat Rotterdam de leukste stad is, maar eigenlijk kende ik maar 10% van die stad. In januari 2020 ben ik plannen gaan maken en in mei ben ik echt begonnen. Toen nog met het idee om veel oproepjes te plaatsen en mensen in alle deelgemeente mee te laten lopen. Dat mocht ook wandelend één straat zijn. Helaas kwam corona, dus van samen lopen was geen sprake. Daar baalde ik in het begin heel erg van maar uiteindelijk heb ik zoveel leuke reacties gekregen.
Kleine olievlek door Nederland
“Ik heb begrepen dat het onder andere is overgenomen in Apeldoorn, Leiden en Groningen. Ik vind het leuk als ik kan inspireren, ook in het klein. Er zijn mensen die dit in hun dorp hebben gedaan met 20 straten, en toch een of twee nieuwe straten tegenkwamen. En in navolging van mijn #everysinglestreet, zag ik laatst iemand die ‘everysinglesingel’ had gelopen, hij had alle singels in Rotterdam aan elkaar geknoopt.”
Bewegen
“Haast is niet nodig. Ik kreeg een berichtje van een man op leeftijd: ‘Ik ben 80 jaar en ben van plan alle straten van Rotterdam al wandelend te doen. Kan jij me vertellen welke kaarten je hiervoor thuis en onderweg gebruikt hebt?’ Ik ken die man niet maar misschien was mijn project net de aanmoediging die hij zocht.
Af en toe belde ik in bij Rijnt Jan Potze op Radio Rijnmond, ineens ben je een bekende. Soms kennen ze je naam, meestal roepen ze: “hé stratenloper!”
Het ging niet alleen om hardlopen, je raakt ook in gesprek met mensen. “Soms stopte ik voor een foto of om op de kaart te kijken. Dan spreken mensen je aan, want ze zien niet zo vaak meer iemand met een kaart. Dan komen de verhalen, vooral over dat stuk stad. In Crooswijk bij het standbeeld van Bep van Klaveren, vertelde een man me dat hij Bep van Klaveren kende van vroeger. Vervolgens vroeg hij mij wat ik daar deed. Ik legde het hem uit, waarop hij antwoorde: ‘Ik denk niet dat je daar een standbeeld voor krijgt maar ik vind het wel heel knap.”
Kilometers afzien
René is ultraloper en loopt het liefst afstanden van 100 of zelfs 160 km. “Hoe langer de loop, hoe beter ik ben.” Hij loopt graag samen met zijn broer Arjan. “Maar ik ben competitiever, ik wil nog graag mijn tijd verbeteren.” Van dit soort duurlopen moet je soms wel twee weken herstellen, de racefiets of wandelen doen dan wonderen, stilzitten is er voor René niet bij.
‘”Als afsluiting van het project heb ik de stadsgrens gelopen, dat was 93 km. Daar heb ik negen uur over gedaan, het was januari en op de laatste 50 km had ik wind tegen en sneeuwbuien. Langs de Rotte, dat was wel zwaar. Je moet af en toe een reep te eten, dat doe je wandelend. En ik denk dat ik de Van Brienenoordbrug óp ook heb gewandeld de rest heb ik gerend. Toen voelde het project wel klaar!”
Steeds meer kunst
“Ik ben aan de randen van de stad begonnen, hoe dichter ik bij het centrum kwam, hoe meer kunst en muurschilderingen ik tegenkwam. Ik kan echt iedereen aanraden om bijvoorbeeld wandelend in Afrikaanderwijk al die schilderingen te bekijken. ‘Be Woke’ was de eerste schildering die ik tegenkwam, op een gegeven moment gaat je oog erop vallen. Alle transformatorhokjes die zijn beschilderd, geweldig!”
“Ik ben blij dat ik mijn reis heb vastgelegd in het boek dat ik voor mezelf maakte, voor elk traject twee kaarten en zeven foto’s. Over tien jaar denken we: ‘jeetje, wat was 2020 een vreemd jaar.’ Als je dan terugkijkt op de foto’s zie je wat toen speelde, black lives matter en anderhalve meter waren de onderwerpen in 2020, wat hoe dan ook een uniek jaar was.”
Als je zo van rennen houdt, moet je er dan niet je beroep van maken? “Wie weet. In de verre toekomst zie ik mezelf ook wel iets met beweging doen. Laten we het er voor nu op houden dat ik een heel fanatieke amateur ben.”