Alles mag, alles kan en alles is te accepteren

Sonja in haar atelier / foto Ab Bol

Kunstenaar Sonja van Dolron (1979) is geboren en getogen in Rotterdam. Voor onze krant schreef ze de rubriek ‘Waar je bent is het mooi’. Heeft u daar ook zo van genoten? Helaas, Sonja woont niet meer in Blijdorp en is te druk met Atelier op Wielen en andere lesprojecten. Daarom hier haar portret.

Eindexamen en het ‘zwarte gat’
Sonja volgt de opleiding autonome kunst aan de kunstopleiding in Arnhem. In het vierde jaar van haar studie verhuist ze met een aantal klasgenoten naar een oude boerderij. Hier werkt ze aan haar eindexamenproject waarin ze zich bezighoudt met ‘interieur’. Interieurs prikkelen haar verbeelding, heel simpel en alledaags maar tegelijk ook heel groots. De plek waar ze zich bevindt, is de basis voor haar werk. 

Op de academie wordt ze gewaarschuwd voor het bekende ‘zwarte gat’ dat op de loer ligt na het afstuderen. Wanneer je zelf invulling aan het kunstenaarschap moet geven. Dus bedenkt ze een project.

Binnen, buiten
Ze wil naar Spanje, omdat daar het leven zich buiten afspeelt; een heel ander ‘interieur’. En de reis ernaartoe gebruikt ze om de interieurs die ze onderweg tegenkomt te fotograferen. De leegte na de studie lijkt opgevuld maar de reis zelf blijkt een zwart gat. De reis is zwaar en het project heel inspannend. De maanden die ze daarna in Spanje verblijft compenseren de zwaarte. Ze maakt veel werk, legt goede contacten en bedenkt nieuwe projecten die ze bij terugkomst in Nederland op kan gaan pakken. 

Nieuwe studie
De twijfel slaat toe als ze weer gaat schilderen. Zitten er wel mensen op haar werk te wachten? Kan ze er wel de kost mee verdienen? Moet ze niet ook wat met haar hersenen in plaats van haar handen gaan doen. Ze start met de opleiding Algemene Cultuurwetenschappen en vindt via deze studie de juiste invulling van haar kunstenaarschap. 

Lichtbericht 
Om tijdens haar tweede studie iets anders te doen naast schilderen, vat ze het idee op om iedere zondag de deur uit te gaan en een foto te maken van iets dat ze onderweg tegenkomt. Hier schijft ze een verhaal bij en zoekt betalende abonnees voor deze wekelijkse digitale werkstukken. 

Groeten uit…
Als logisch vervolg op lichtbericht ontwikkelt Sonja ‘Groeten uit…’ Hiervoor prikt ze op de kaart van Nederland blind een plek en neemt deze plek als uitgangspunt voor een werkstuk. Naast een ansichtkaart maakt ze tasjes en dozen voorzien van een flyer waarin ze vertelt over de plekken die ze bezoekt. Het blijkt te werken; mensen vinden het een fijn verhaal bij een werk dat ze kopen. Een schilderij blijft vaak toch iets abstracts. 

Nog altijd legt Sonja de plekken die haar inspireren, verbazen of bewondering oproepen vast met haar camera. En schrijft er een poëtisch stukje bij, wat een plek krijgt in onze krant in de rubriek ‘Waar je bent is het mooi’

Beelddenken
Tijdens een kunstmarkt in 2004 koopt een dame een ansichtkaart van een schilderij van Sonja. In eerste instantie vindt ze het schilderij niet zo mooi, te grijs. Twee uur later keert ze terug, koopt nog een paar kaarten omdat ze kleur in het grijs gaat zien. Aan het eind van de dag keert ze nogmaals terug en vraagt of Sonja haar wil leren schilderen. 

Lesgeven is nooit haar ambitie geweest, maar Sonja ontdekt dat ze het heel leuk vindt en er eigenlijk ook best goed in is. Het welbekende Atelier op Wielen is één van haar lesprojecten met kinderen, wat ze inzet om beelddenken en creativiteit te stimuleren. Sinds kort geeft ze ook kunstgeschiedenisles aan kinderen in moeilijke wijken.
Meer weten: sonjavandolron.com