Toen Bente Bak (32) na haar opleiding Industrieel Ontwerpen op de TU Delft een baan vond was ze trots. Ze kon gaan werken in de richting waarin ze was afgestudeerd: UX/UI design. Mooier kon niet, maar dat liep toch anders, ze maakte er een boek over.
Wat heb je gestudeerd?
Bente: “Strategisch productontwerpen. Hoe kun je een product of een proces toekomstbestendig maken? Ik koos de richting UX/UI en bekeek de userexperience, de gebruikerservaring. Gebruiken mensen een website zoals de maker bedacht heeft? Ik vond het belangrijk om onze ideeën uitgebreid te testen. Het goed tegen het licht houden van een idee is het leukste, het meest creatieve van mijn werk.”
Hoe beviel je eerste baan?
“Ik mocht op gesprek komen bij een bedrijf dat werkte voor grote opdrachtgevers, vertelde wat ik allemaal kon en werd meteen aangenomen. Op naar Amsterdam, ambitieus en zeer gemotiveerd. De manager van onze afdeling was een charismatische man, als junior zou ik veel van hem kunnen leren. Doen waar je voor hebt gestudeerd, grote stappen maken, ik was er klaar voor.”
Wat ging er mis?
“Snel bleek dat grote stappen maken niet makkelijk zou zijn. De manager was naast intelligent en grappig ook overheersend en gaf veel kritiek. Mijn beoordelingen door klanten en collega’s waren prima, maar daar mocht ik niet op focussen. Na elke beoordeling was zijn kritiek niet mals en juist daar moest ik mee aan de slag. Ik zocht de schuld bij mezelf, probeerde het beter te doen en ging steeds harder werken. Mijn collega’s hadden hier geen last van, een paar mensen die de werksfeer niet prettig vonden stapten op, de rest ging vrolijk verder.”
Waarom ging je niet weg?
“Ik werd vermoeider en verdrietiger. Kon dat niet kwijt bij collega’s en ook niet bij mijn baas. Soms opende ik het gesprek, dat loste niets op, de creatieve vrijheid die ik had werd steeds meer ingeperkt. Mijn vrienden zeiden ‘Neem ontslag!’, ik luisterde niet. Ik wilde bewijzen dat ik het wél kon.”
Waarom belde je je ouders niet?
“Ik vond mezelf een mislukking, wilde het zelf oplossen. Was bang dat mijn ouders me zwak, overgevoelig zouden vinden. Ze zouden mij vast niet snappen. Dus tekende ik in de trein van Amsterdam naar Rotterdam elke dag alle narigheid van me af. Mijn schetsboek was mijn geduldige luisteraar, door naar mijn tekeningen te kijken kwam ik tot nieuwe inzichten. Ik zette mijn tekeningen op Instagram, daar werd enorm op gereageerd. Ik was niet de enige! De Engelse teksten bij mijn tekeningen riepen reacties op van over de hele wereld. Je kunt je slecht voelen tijdens een werkproces, maar dit gaf me kracht om er opnieuw tegenaan te gaan. De community die we werden maakte me blij en herstelde mijn zelfvertrouwen. In die tijd zei mijn moeder tegen mij: ‘Als ik wil weten hoe het met je gaat, kijk ik op Instagram’.“
Hoe ging het verder?
“Na twee jaar nam ik toch ontslag. Daarna vond ik een baan met een fijne manager. Toen ik mijn schetsboekjes weer inkeek, raakten de tekeningen me opnieuw. Ik heb de beste tekeningen uitgezocht en een proefboekje gemaakt, dat ik daarna in drie jaar verfijnde.
Hoe heb je je boek uitgegeven?
Door een crowdfunding actie kon ik het boek laten drukken. Wanneer ik een boek opstuur ben ik helemaal blij. Ik heb miniflyers gemaakt en heb zelfs gesproken bij Shell. Je kunt het boek bestellen via mijn website, ik ben bezig om het boek ook nog uit te geven in het Nederlands.
Denk je nu anders over kritiek?
In de herfst ga ik freelancen. Ik doe een opdracht zo goed mogelijk, wanneer mensen tevreden zijn ben ik blij. Het beoordelingssysteem dat me op de TU al onzeker maakte vergat ik tijdens mijn afstuderen en daarna ging het meteen beter. Een eerlijke dialoog is fijn, mocht een opdracht niet lukken, dan kies ik zelf om te stoppen. Gelukkig is me dat nog nooit overkomen. Zo kan ik genieten van mijn werk, producten bedenken en ideeën testen en dat uitwerken in woord en beeld. Naast mijn digitale tekeningen teken ik ook in de stad met (voor mij) nieuwe materialen zoals pastelkrijt. Mijn zelfvertrouwen is weer helemaal terug!
Why I quit my job (and why it took me two years).
Feelingvisual.nl