Als je bijna altijd hebt mogen doen wat je het leukste vindt, waarom zou je daar mee stoppen? Inge Bonthond was zangeres bij onder andere Herman Brood, The Frog en I’ve got the Bullets en treedt nog steeds geregeld op met Gruppo Sportivo. Nadat ze noodgedwongen uit haar woning in de Talmastraat moest vertrekken, is ze momenteel geland in een seniorencomplex aan de Sourystraat. Misschien een wat bijzondere combinatie, rock ’n roll in een seniorenwoning. Maar Inge heeft er razendsnel haar thuis gevonden.
Inge groeide op Zuid op, aan de Oldegaarde. Eigenlijk wilde ze verpleegster worden, maar daar dacht haar vader anders over. Aan het werk moest ze, in de kantine van de Heinekenbrouwerij, die toen nog aan de Crooswijksesingel in Rotterdam zat. “Eigenlijk vond ik dat best leuk werk, terwijl ik dat vooraf niet had verwacht.”
Haar toenmalige vriend zat in de Rotterdamse bandjesscene, en Inge zong weleens mee als er een LP op stond. Dat klonk eigenlijk best goed, en voor ze het wist stond ze als zangeres van een Little Feat-coverband op het podium van de toen retehippe Exit, aan de Eendrachtsstraat. “Dat klinkt nu heel raar, maar ik was op dat moment nog nooit echt in het centrum van Rotterdam geweest, daar had je gewoon niets te zoeken als meisje van nog geen twintig. Er ging een wereld voor me open.”
Geheadhunt
Inge bleek een gewild en talentvol zangeres, en speelde in het Krimpense The Frog (Inge: “Be Kind to Animals, Kiss a Frog, nog steeds een goeie plaat!”) en met Frederique Spigt in I’ve Got the Bullets. “We stonden met die band op een festival, en Herman Brood zag ons daar spelen. Hij zei tegen Koos van Dijk, zijn manager: die meid wil ik hebben! En zo ben ik als zangeres bij Herman Brood beland, eind jaren zeventig.” Volgen dan nu de smeuïge anekdotes, over seks, drugs & rock ‘n roll? Vooruit: “We maakten met Herman mooie dingen mee. Dan moest hij in opdracht bij een of andere yup thuis een schilderij maken, en dan mochten wij mee, als zijn entourage. Er was natuurlijk een hoop drank en drugs, maar ik heb altijd maat weten te houden, en voor drugs ben ik sowieso niet zo’n type.”
Achter de bar
Naast haar succesvolle loopbaan als zangeres heeft Inge ook in roemruchte Rotterdamse cafés gewerkt als de Vagabond, de Schouw en Rotown. “Het is jammer dat er weinig bruine kroegen meer zijn in de stad, ik vond dat altijd heel gezellig, maar ook daar is er het gevaar dat je te veel in aanraking komt met drank.” Dan is de vraag natuurlijk: hoe is Inge niet ten onder gegaan aan de drank en rock ‘n roll? “Ik heb altijd gezond gegeten en drie tot vier keer per week gesport, klasjes in de sportschool. Daar heb ik me altijd heel goed bij gevoeld, je maakt dan dezelfde stofjes aan als wanneer je op het podium staat te zingen.”
Nog niet met pensioen
Hoe belandt zo’n energieke dame van 63 dan in een seniorenwoning? “Ik heb heel lang aan de Talmastraat gewoond, in het HKT-blok.” Dat blok, gelegen aan de Heemskerkstraat, Kempenaerstraat en Talmastraat in Bergpolder, zal worden gerenoveerd door Hef Wonen (het vroegere Vestia) en daarom kreeg Inge voorrang bij het zoeken naar een woning. Aan de Sourystraat woont ze sinds kort, en helemaal naar haar zin. Het is een mooi gezicht, een seniorenwoning die ze helemaal een eigen smoel heeft gegeven met muziekinstrumenten, kunst en rock ‘n roll-relikwieën. Of ze zich niet verveelt, in zo’n complex? “Dit weekend treed ik nog drie keer op met Gruppo Sportivo. Nee hoor, ik verveel me niet…”