Op doorkijk in Blijdorp, sept 2020.

Doorkijkkunstenaar Sonja van Dolron veronderstelt overal schoonheid. Beter kijken, doorkijken is haar devies. Voor Blijdorpnieuws gaat zij op doorkijk in de wijk. Want, waar je bent, is het mooi.

Haast, druk en stress… met je blik op oneindig. De plotselinge bevriezing van alles, die Covid-19 met zich meebracht, lijkt voorbij te glijden. De spreekwoordelijke trein is weer gaan rijden en ik merk, ik ben aan de gekkigheid gewend. Sterker nog, als ik als in een film twee buren elkaar zie zoenen, betrap ik mezelf op een licht gevoel van paniek. “Nee, joh, niet zo dichtbij!”

Vervelend vind ik dat, mijn nieuwe inzicht over aanraking is ingrijpend veranderd. Ik stond bij de met linten afgezette stoep van Gi Gilato. Ik twijfelde of ik die beeldschone foto zou nemen. De elkaar mijdende rij benen in de avondzon. Het is aan de hand, overal om ons heen, dus moet ik er fotografisch op reageren, toch?

De waarheid is: ik wil eigenlijk niet denken aan die ingewikkelde danspasjes in de supermarkt op weg naar de croissants, aan de geïrriteerde blikken op een te smalle stoep. Ik wil geen mooie foto maken van die rottige afstand die ik zo sterk voel.

Ineens herinner ik mij een uitspraak van een groot journalist: “Echt nieuws, dat is berichten hoe de wereld er juist niet uitziet, zo op het eerste gezicht. De uitzondering op de regel, dat is nieuwswaardig.”
Op zoek naar iets anders, loop ik langs een speelplein. Volwassenen, die als kinderen buiten spelen met elkaar. Te gek. Het gaat om niks, maar de overgave waarmee een enorme man, minstens 80 kilo, lijf en leden inzet om een balletje van nog geen 10 gram met een houten plankje te raken. In het Vroesenpark bekijk ik zeven vrienden die balanceren op het ‘slappe koord’. Dimitri vertelt dat hij, sinds hij twee weken geleden begon met koorddansen niet meer kan stoppen. “Mijn hoofd leegmaken en mijn lijf voelen.” Voor mij loopt hij woest zwaaiend over het felgele lint. Als hij valt, moet hij lachen, echt hard, schud zijn hoofd en klimt er meteen weer op. In een flits zie ik de Plus, in plaats van pijlen en lijnen is er een uitdagend leuk parcours uitgezet. Lachend en vallend klauteren de klanten naar de croissants.