Laatst keek ik ’s avonds naar een uitzending van Jinek. Blijdorp was een kort nieuwsitem, ik spitste mijn oren. Maar jammer genoeg waren we negatief in het nieuws, smalend werd er gelachen om de proef met het GFE-afval. Wie van de inwoners kon aan dit ingewikkelde plan gehoor geven? Kaas wel, kaaskorstjes niet, bloemenresten wel, tuinafval niet. En vervolgens werd een plastic zak met allerlei viezigheid uit een net in gebruik genomen GFE-bak getoond.
Toen de proef startte was ik groot voorstander. Kleine moeite om afval te scheiden, dat doe ik immers ook al jaren met glas en papier, dus waarom nu niet. Dat ik niet alleen stond in mijn goede voornemen, liet de lange rij voor de Albert Heijn zien, waar een grote schare mensen bijeen was gekomen om het afvalemmertje en een rolletje afbreekbare zakjes op te halen.
Jammer dat ik op dat moment niet veel tijd had en bovendien had ik de bon niet bij me. En zonder bon…. Er zal eens iemand om een tweede afvalemmertje komen. Nog steeds ben ik dus niet begonnen, want u snapt allang, die bon moet eerst weer boven water komen, dan moet de Kas open zijn op een moment dat ik tijd heb en dan moet ik er ook nog aan denken.
Hondenvrienden zijn altijd gewillige slachtoffers om te toetsen hoe de rest van de wijk erin staat. Vooral ’s avonds laat, als het donker is en als ik toezeg dat ik geen namen ga noemen. Nummer één was ook nog niet begonnen. “Ja, wij gaan zeker…” zelfde hopeloos geval als ik. Nummer twee was zeer fanatiek: “Weet je wel om hoeveel afval het gaat? Weet je wel hoe veel kleiner de afvalberg is die overblijft om verbrand te worden?” Stilletjes spoorde ik mijn hond aan om naar binnen te gaan. Drie, vier en vijf deden wel mee als het hen zo uitkwam. “Maar ja, die stank he!” “Daar is toch het emmertje voor”, polste ik enigszins verontrust. Helemaal geurloos was het experiment echt niet.
Ik wilde het hondenpanel ook nog vragen of het emmertje dan niet gewoon op het balkon kon. Maar herinnerde me net op tijd hoe vervelend het was om, vóór de ondergrondse vuilcontainer tijd, de vuilniszakken met muizen en al door je huis te dragen en aan de straat te zetten.
Vanavond aten we bloemkool, de restjes deed ik gedachteloos in de vuilnisbak. “Wat stinkt het in de keuken” zei mijn partner een uurtje later. “Kan je die restjes niet gewoon direct in de container gooien?”
Ik ben eruit! Geen GFE-afvalemmertje, restjes gaan na het avondeten direct in de GFE-bak. We gaan met de hele wijk Jinek en haar redactie een poepje laten ruiken. Wij Blijdorpers kunnen dit. Ik hoop dat iedereen die nog niet begonnen is, vandaag nog, met mij de start maakt.
Agnes Wijers / foto: Ad Borstlap