De zussen Ank en Bep Smit, “nee, we zijn geen tweeling”, wonen hun hele leven in Blijdorp. En ze doen al bijna net zo lang vrijwilligerswerk in deze wijk. Veel activiteiten zijn tijdelijk gestopt maar Ank en Bep zitten niet stil. Ze zijn druk met het in stand houden van onderling contact met oudere en kwetsbare kerkmensen uit Blijdorp. Maar van ophemelen willen ze niet horen. “We doen weliswaar veel vrijwilligerswerk, maar dat doen we samen met veel anderen.”
“Vrijwilligerswerk is als vanzelfsprekend op ons pad gekomen en geeft ook veel voldoening,” zo begint Ank met haar verhaal. “Vroeger werd je met 13 jaar tot ‘juf’ van de zondagschool gebombardeerd. Zo zijn ook wij begonnen. We leidden de kinderkerkdiensten van de zondagschool: een groep van een stuk of 50 kleintjes opgepropt in een lokaaltje. De kersverse juffen kregen eerst zelf les in vertellen en blokfluit spelen om de liedjes muzikaal te kunnen begeleiden.“
Ank werkte als lerares kunsthandwerken en gaf ook godsdienstonderwijs. Daarna werd ze vrijwilliger in Antonius Nieuwe Binnenweg en ging met de bewoners creatieve dingen doen. Bep is opgeleid tot medisch analiste en werkte in het Bergwegziekenhuis en Erasmus Medisch Centrum, ze zette er genetisch onderzoek op naar leukemie.
De dames koken al jaren om de week een maaltijd voor 4 euro. “Dat bedrag wordt soms met dubbeltjes en stuivers bij elkaar geschnabbeld,“ merkt Bep op. “We koken in de kapel van de kerk, voor zo’n 50 tot 60 mensen uit de wijk. Meer plek is er niet. Het is begonnen als de zogenaamde sobere maaltijd (soep en brood) in de 7 bezinningsweken voor Pasen en is uitgegroeid tot het huidige maaltijdproject. “
Daarnaast zijn de beide zussen actief met andere bezigheden in de Prinsekerk, zoals een creaclub en ze organiseren mede de Appelmarkt en de Kerstmarkt. Bep: “We hebben de traditionele Appelmarkt omgebouwd tot 4 kleinere appelmarkten, want het werd te zwaar voor de steeds ouder wordende groep die ons helpt om kramen en boeken van de zolder naar beneden te sjouwen. De nieuwe kleine vorm heeft één keer gedraaid, we hopen het snel weer op te kunnen pakken.”
Elke week klaren Ank en Bep een grote klus voor ongeveer 35 kerkgangers die niet in staat zijn om de kerkdienst via ‘kerkdienstgemist’ of via facebook te volgen. Voor hen zorgen Ank en Bep dat alles, compleet met lezingen, liederen, de preek en de gebeden (voor de slechtzienden uitgeprint in een heel groot lettertype) volledig in de z.g. ‘orde van dienst’ opgenomen wordt. Ank vertelt: “Die mensen gaan op zondagochtend in hun mooiste kleding zitten en lezen de bij hen bezorgde ‘orde van dienst’ van begin tot eind helemaal mee. Zo voelen ze zich verbonden met wat er op dat moment in de kerk gebeurt. Als de klokken luiden bidden ze het ‘Onze Vader’ hardop mee. Sommigen lezen de teksten daarna nog wel 2 of 3 keer.
Bep en Ank genieten enorm van de bloemen en dieren in hun tuin, ze lokken ook spechten met speciale pindakaas. En, wonder boven wonder, die lieten zich lokken: eerst verscheen er een mannetjesspecht, toen een vrouwtjesspecht en het kon niet uitblijven, nu ook jonge spechten. Ze zijn voorlopig nog schattig. Ank en Bep laten anderen graag meegenieten en organiseren tuinbezoeken voor 2 tot 3 mensen. Ze sturen ook regelmatig een kaart naar alle mensen de kerkgemeenschap. Ank maakt een tekening en schrijft een vrolijke tekst bijvoorbeeld over het spechtenleven in hun tuin.
Jacqueline de Vries