Rotterdam verliest binnenkort een verborgen stukje historie

Aan de Vroesenkade ligt al 91 jaar de historische jachtwerf de Hudson, verscholen, verstopt achter
de bomen. De ambachtelijke jachtwerf wordt beheerd door Aad de Geus (78) die er al sinds zijn
vijftiende werkzaam is. Toch komt er na deze lange periode een einde aan de werf, omdat Aad
gaat genieten van zijn pensioen. “Stilzitten kan ik niet, maar het werk wordt voor mij te zwaar,” zegt de vakman.

Geschiedenis
De jachtwerf vormt een deel van de geschiedenis van Rotterdam Noord. In 1803 besluit Abraham
van Stolk een molen te laten bouwen aan de Vroesenkade die er ruim honderd jaar heeft gestaan.
De molen is hierna door de heer Beer, de stichter van de jachtwerf, ingeruild voor een droogloods,
waar schepen opgeknapt en opgeslagen worden. De Hudson is eerst gebruikt door
waterpadvinders die samen met Beer bootjes repareerde en vervolgens gingen varen. Sinds 1929
kan dit historisch stuk Rotterdam officieel een ambachtelijke jachtwerf genoemd worden.
Aad is zich sinds zijn 15e jaar gaan verdiepen in scheepsbouw en is begonnen bij de beste
leermeester in het vak. “Een hardvochtige baas die mij de kneepjes van het vak heeft geleerd,”
zegt de Geus.

Botenbouwer
Door de kennis die Aad heeft opgedaan heeft hij door de jaren heen veel boten kunnen bouwen en
renoveren. Zo is er op de Hudson een acht meter lang op schaal nagebouwd Vikingschip te
vinden. “Ik heb het schip verkleind, want het origineel van 24 meter is iets te groot voor de werf.”
Ook is er in de loods een bouwmal te vinden, waarop zijn laatst gebouwde boot is geschoeid. “De
mal is de basis van de sloep, hierna werk ik met hout het dek en de andere onderdelen af,” vertelt
de botenbouwer.

Liefde op het eerste gezicht
Naast alle zelfgebouwde boten is er op het terrein nog iets moois opgebouwd; de liefde. “Ik ben
eerst verliefd geworden op Aad zijn vakmanschap en daarna bloeide de liefde tussen ons op,”
vertelt Margriet Albers. Aad en Margriet werken en leven nu al 16 jaar samen op de Hudson.
Op het terrein is dus genoeg te vinden, maar niet alles kan er blijven liggen. “De boten zullen
verkocht moeten worden, evenals alle andere spullen, want de gedoodverfde nieuwe eigenaar zal
de werf niet in zijn originele staat overnemen,” zegt eigenaar Aad. Het huis op de werf kan wel
blijven staan en hier mogen Aad en Margriet in blijven wonen.

Overname
Er zijn geen jonge ondernemers die het terrein in deze vorm willen overnemen. De opvolger zal
het economischer en moderner gaan indelen, wat betekent dat de droogloods ook tegen de vlakte
gaat. Ruim twee jaar zijn Aad en zijn partner Margriet al bezig met de overname, wat hen af en toe een beetje moedeloos maakt. “Het gehele proces duurt zo lang, omdat Aad het terrein altijd heeft gehuurd van de Gemeente en de volgende eigenaar het wil kopen,” vertelt Margriet.
Aad beaamt dit en hoopt dat het proces snel afgerond kan worden, zodat zij samen kunnen genieten van hun pensioen.
Aad houdt niet van stilzitten en hij heeft genoeg andere hobby’s, zoals houten bogen maken en
smeden. “Wat mijn ogen zien wordt gemaakt door mijn handen,” vertelt hij. Aad heeft afgesproken met de potentiële volgende eigenaar dat hij mag blijven klussen op het terrein, wat voor hem het ideale pensioen is.
Voor nu zijn Aad en Margriet nog druk bezig met het verkopen van spullen en opruimen, dus neem vooral nu het nog kan een kijkje bij de historische jachtwerf de Hudson.