“Prima wijk dit, Blijdorp”, zei een van de wegwerkers, likkend aan zijn ijsje. Ze waren neergezegen halverwege het trottoir van de Stadhoudersweg Blijdorpzijde, ter hoogte van de Van Maanenstraat. Een lange rij tegels hadden ze reeds gewipt, waarvan een deel ook alweer was gevuld met een tijdelijke waterleiding. Deze tijdelijke versie moest worden aangelegd vlak langs de geveltuintjes. Straks halen ze de oude waterleiding eruit, om vervangen te worden door een nieuwe en dan wordt de tijdelijke waterleiding weer verwijderd. 1, 2, 3 keer moet er dus iets met die leiding. En zo gaat dat overal in de stad.
Een van hen vertelde dat hij net een jaar lang aan de Schiekade had gewerkt. “Man, man, man! Je rug! De hele dag tegels wippen en weer terug leggen! Ja nou, je lichaam went eraan hè.” “En werken jullie dan alleen aan pijpen voor de waterleiding?” “Nee ook elektriciteit.”
Het is 27 graden, het zweet druipt van hun hoofd, langs hun nek, armen en benen naar beneden. Gelukkig kwam die vriendelijke buurtbewoner ze een lekker ijsje brengen.
Later hoorde ik door mijn huiskamerraam die harde werkers de tegels op hun plek terugleggen. Zo werd er gezweet, gelikt, gepijpt en gewipt op die hete dag. Prima wijk dit, Blijdorp.
Irma Rademakers