Historisch Blijdorp: de verdwenen Statensingelkerk

Statensingelkerk

 “Ds F.C. Meyster legde Zaterdag den eersten steen voor de nieuwe Statensingelkerk in den Blijdorppolder te Rotterdam”, noteerde De Standaard op 15 oktober 1934. In september 1935 werd de kerk, een ontwerp van architect Van der Kraan, in gebruik genomen. Het was een moderne kerk met een groen koperen torenspits. Er was plaats voor 1400 mensen en het gebouw was “tot in de uiterste hoeken gevuld”. 

Een “damescomité” organiseerde een succesvolle bazaar ten bate van het orgelfonds. Het orgel met 2082 “sprekende pijpen” werd in 1936 in gebruik genomen. In de jaren vijftig en begin jaren zestig zat de Statensingelkerk zondags nog helemaal vol. Daarna liep het aantal kerkgangers terug. In 1986 werd de kerk gesloten omdat de wijkgemeente samenging met de nabijgelegen Prinsekerk of uitweek naar de Bergsingelkerk. In 1989 werd de kerk gesloopt en het orgel overgeplaatst naar de Bergsingelkerk. Op de plek van de kerk bevindt zich nu het appartementencomplex Statenhove.

Een moderne kerk voor jonge mensen
Jacqueline de Vries (1950), inwoner van Blijdorp, herinnert zich de Statensingelkerk goed. “Daar ben ik vaak geweest, net zoals waarschijnlijk veel oudere gereformeerde wijkbewoners. De kerk staat uitgebreid op de trouwfoto’s van mijn vader en moeder. Ze zijn er in 1948 getrouwd door dominee Buffinga (1887-1954), die toen als predikant aan de Statensingelkerk verbonden was. Ik kan het mijn ouders niet meer vragen, maar waarschijnlijk zijn ze daar getrouwd omdat die moderne kerk jonge mensen aantrok. Als kind in de vijftiger jaren gingen we met het hele gezin naar de Bergsingelkerk, maar als puber in de zestiger jaren ging ik met vriendinnen naar de Statensingelkerk, want daar troffen we meer gereformeerde ‘jongelingen’. Het was er altijd vol, dus je moest behoorlijk op tijd zijn om een goede plek te hebben.”

Steeds minder kerken
“Eén van mijn ooms, Cor Zwaans, is er lange tijd koster geweest. Hij was daarvoor koster in de gereformeerde Nieuwe Noorderkerk in de Snellemanstraat. Echt jammer dat die kerk afgebroken is, want het was een mooi oud gebouw in neoromaanse stijl, met een hoge toren en twee zij-torentjes. Toen de Noorderkerk gesloten werd en daarna ook afgebroken, is mijn oom als koster overgeplaatst naar de Statensingelkerk. Hij woonde in het kerkgebouw op de eerste verdieping aan de kant van de van Houtenstraat. Aan de Dresselhuisstraat was nog een woning, daar woonde de vorige koster van de kerk. Het doorsteekje achterom het huidige Statenhove tussen beide straten was er toen ook al. Toen ook de Statensingelkerk vanwege het teruglopende kerkbezoek gesloopt werd is mijn oom gestopt als koster.” 

Ontmoetingsplek
“Mijn broer en schoonzus hebben eveneens mooie herinneringen aan de Statensingelkerk, ze hebben elkaar daar leren kennen. Ze zaten beiden op de Jongelingenvereniging. Onze oom vond die luidruchtige groep jongelui in zijn kerk maar niets, volgens hem waren ze niet serieus genoeg met bijbelstudie bezig en maakten te veel plezier. En bovendien, zo zei hij, dronken ze er bier, schandelijk!”