“Ik heb altijd gedacht dat ik in Bergpolder woonde”, zegt Mo Visscher. Ze woont al bijna veertig jaar op een woonark in het Noorderkanaal, vlakbij de rotonde Schieplein. Dat is geen rare gedachte, want deze woonboten liggen inderdaad ter hoogte van Bergpolder. Maar de wijkgrens van Blijdorp strekt zich vanaf de Noorderhavenkade met een lange lus uit om de laatste boten vóór de Schiekade nog te omarmen.
Mo is wijkverpleegkundige bij Buurtzorg (“nee, niet in Blijdorp”), werd geboren in Pernis en kwam al snel nadat ze haar man Val had leren kennen met hem op de woonboot wonen. Val is meubelmaker en heeft altijd aan huis gewerkt. “Hij woonde van kleins af op de boot. Toen, ruim zestig jaar geleden, was er net als nu een enorme woningnood. Daaruit zijn de woonboten ontstaan. Zijn moeder liet het bootje bouwen waarop hij is opgegroeid. Later kocht hij het bootje van de buurvrouw; dat was toen nog te betalen.”
Op deze hoogte van het Noorderkanaal staat veel struikgewas tussen de A20 en het water, waardoor kanaal en groen samen een bijzonder stukje natuur in de stad vormen. “We hebben zelf ook veel planten en fruitbomen, maar ook katten, hagedissen, varanen en bijen. We hebben zelfs ooit kippen gehad. Eentje was zo tam dat ze met onze zoon mee naar de speelgoedwinkel ging.”
Mo heeft het altijd fijn gevonden om op een woonark te wonen. “De vrijheid, het vrij’staande’, de dagelijkse zwemtochtjes, het is een uniek plekje. Het is een soort dorp in de stad. Het contact met de buren is ook goed. Als er iets aan de hand is, help je elkaar.” Het geluid van de A20 stoort haar niet; het is een achtergrondruis. “Wat wel voor onrust zorgt,” besluit Mo, “zijn de plannen voor overkapping van de A20 en wat die voor ons zouden betekenen.” Over die plannen meer in een volgende editie van Blijdorpnieuws.