Einde van een ijzertijdperk

Einde van een ijzertijdperk, Schell Schieweg stopt. Foto Frank Zwinkels

In maart 1970 begonnen Henk en Nely Schell hun ijzerwarenhuis op de Schieweg. Ze verkochten niet alleen ijzerwaren en gereedschappen voor de doe-het-zelver, maar ook huishoudelijke artikelen, wc-brillen, tuinartikelen en klompen. Dit voorjaar sluit het ijzerwarenhuis zijn deuren, mevrouw Schell rondt wat lopende zaken af en doet na 55 jaar de deur op slot.

Nely: “In 1969 werkte mijn man al in deze winkel, we hebben hem in 1970 overgenomen. De winkel zit op een uitstekende plek, voor het stoplicht staan mensen stil, iedereen kijkt onwillekeurig even in de etalage. In 1982 kreeg mijn man Multiple Sclerose. In Job van Vliet vonden we een uitstekende medewerker, onze steun en toeverlaat. Hij begon in 1977 en ging vorig jaar met een welverdiend pensioen. Mijn man deed de boekhouding, tot hij in 2006 overleed.

Ik heb vanaf het begin meegewerkt, toen onze zoon nog klein was, speelde hij na schooltijd gezellig in de winkel. Klanten van het eerste uur hebben mijn man nog goed gekend, later namen mensen aan dat Job mijn man was. ‘Ik heb dit bij je man gekocht’ begonnen ze dan en ik liet dat maar zo. Wanneer het druk was wilde ik de mensen graag snel helpen, alles uitleggen zou veel te lang duren.”

De perfecte wc-bril 
“Onze etalage met daarin onder andere een keur aan wc-brillen was een enorme trekpleister. Ook mensen van buiten Rotterdam die naar het Luxortheater gingen belden me op, ze hadden de perfecte bril in de etalage gezien. We bestelden ze bij een speciale leverancier, ze hadden van alle kleuren meerdere tinten: donkerrode, lichtrode, tomaatrode en bordeauxrode brillen, ik heb er veel van kunnen verkopen, dat wil je niet weten! 

Toen Job nog werkte, kon ik de kleinkinderen wel eens van school halen, dan ging ik wat eerder weg. Maar toen hij met pensioen ging kon dat niet meer, dan zou ik de winkel dicht moeten doen en zo kun je geen winkel runnen. Ik ben nu 78 en vind het mooi geweest, daarom stop ik met de zaak. Mensen zeggen: ‘Fijn, kun je eindelijk gaan genieten!’ Maar wat denken ze nou, dat ik al die jaren hier niet genoten heb? We hebben hier met veel plezier gewerkt en nu is het tijd voor andere dingen.”