Woef weet wat ze wil

Bella / foto Helen van Vliet

Als hondenbezitter is boodschappen doen samen met je viervoeter een uitdaging. Onze Bella weet precies waar ze naar toe wil en meestal is dat niet de route die ik in gedachten heb

De Dierenwinkel is favoriet, direct gevolgd door Drogisterij Zuyderwijk, het Kaaspaleis en Hobbycentrum Blijdorp. Dat de dierenwinkel op nummer één staat is logisch, maar wat heeft Bella te zoeken bij de drogist? Het brokje uit de grote blikken trommel! We hebben afgesproken dat die pas opengaat wanneer de portemonnee en de boodschappen in de tas zitten. Toen we vorige week langs de winkel liepen werd ik naar binnen gesleurd en kocht ik maar wat dropjes, stonden niet op mijn lijstje. Gezellig kauwend liepen we verder.

Wat eigenlijk niet mag is een hond meenemen naar een winkel waar etenswaren worden verkocht. Meestal zit er een haak aan de winkelpui waar je een hond aan vast kunt maken. Bij Mario de Leeuw kent Bella van jongs af aan haar plaats: buiten! Toen we de eerste keer samen naar de Leeuw gingen, zat ze tijdens het afrekenen ineens naast me met haar leren riem bungelend als een stropdasje aan haar halsband. De riem had ze doorgeknaagd, ze wilde zien waar ik gebleven was. Vanaf dat moment zit ze buiten boven op de bank zodat ze me kan zien tot ik met de boodschappen naar buiten kom. 

Bij het Kaaspaleis mocht Bella tot voor kort wel mee naar binnen en wat heeft ze genoten van alle plakjes worst die haar zijn toegestopt. Maar niet alleen ik nam m’n hond mee, andere hondenbezitters deden dat ook. Meerdere honden tegelijk in de winkel bleek niet zo’n goed idee, zeker niet wanneer het regent en de honden zich binnen uitschudden. Sinds kort zit er een sticker op de deur: honden blijven buiten. Daar heb ik alle begrip voor. Helaas dacht Bella daar anders over. Toen ze voor het eerst bij het Kaaspaleis aan de haak werd vastgemaakt begon ze te kermen alsof ze geslacht werd. Ik schaamde me dood. Snel rechtsomkeert gemaakt, de geluidsoverlast was enorm. Nu we ‘zit’ en ‘blijf’ oefenen gaat het beter. Ze geeft het kermen al na een paar seconden op, we maken vorderingen. Over een paar weken is het hopelijk ‘s middags weer stil op de Statenweg en kan ik zonder paars hoofd m’n boodschappen doen.

Helen van Vliet