Ecologisch maaibeleid voor een biodiverse stad

Ecologisch maaibeleid- rietkraag in de Statensingel. foto Helen van Vliet

Van een lezer kreeg De Wijkkrant de vraag: waarom worden sommige rietkragen langs de Statensingel wel en andere niet gemaaid? Wij zochten dat uit en belden met Youri Brongers, medewerker Beheer en Uitvoering Groen van de gemeente Rotterdam.

Youri: “De singels in Rotterdam zijn rond 1850 in eerste instantie aangelegd voor waterbeheer, om de kwaliteit van het oppervlaktewater te verbeteren en stankoverlast te voorkomen. De lange zichtlijnen met strak gemaaide oevers dragen bij aan het uiterlijk van de stad. Om de relatie tussen mens en natuur in Rotterdam te verbeteren is Rotterdam overgegaan op het creëren van natuurvriendelijke oevers, ze zijn een belangrijk onderdeel van het streven naar een groenere en biodiverse stad. Natuurlijk moet in een stad als Rotterdam het water ook snel weg kunnen en goed doorstromen, daarom is het altijd zoeken naar een balans. 

Op sommige plaatsen wordt de beschoeiing van de singels weggehaald of niet vervangen als hij kapot is, zodat eenden makkelijker aan land kunnen komen. In veel singels zijn rietkragen geplaatst, daarin staan ook kleurige planten zoals de gele wederik en paarse kattenstaart. De rietkragen zijn niet alleen een lust voor het oog, maar ook bedoeld als schuilplaats voor vissen, eenden en insecten en dragen bij aan de zuivering van het water.” 

De Kleurkeur maaimethode
“Om eventuele bomengroei tegen te gaan worden de rietkragen gefaseerd gemaaid volgens de ecologisch verantwoorde kleurkeur maaimethode, een groenkeurmerk dat is ontwikkeld door Stichting Groenkeur en de Vlinderstichting. Bij het beheer zijn er een aantal voorwaarden, bij iedere maaibeurt blijft 15 – 30% van de vegetatie staan. Zo blijven er altijd rietstengels over waar bijvoorbeeld libellen kunnen overwinteren. De libel leeft eerst als larve twee jaar onder water, daarna vervelt hij meerdere keren. De laatste keer ‘sluipt hij uit’ door zich stevig vast te houden aan een rietstengel. Daar droogt hij op tot hij kan vliegen, meestal naar de eerste de beste boom of struik. Als volwassen libel leeft hij enkele weken, gaat daarin paren om daarna weer eitjes te leggen onder water, dan is de cirkel weer rond.” 

Rommel
De lezer van onze krant zag echter ook nog een minder vrolijk aspect van de rietkragen. Bij het recreëren aan de Statensingel krijgen ook wijnflessen een plek in de rietkragen om gekoeld te worden. Bijzonder jammer is dat die na afloop niet worden meegenomen naar huis of naar de glasbak. De singels zijn er zeker om van te genieten en te ontspannen, maar laat ze netjes achter, zo hebben mens en dier er het meeste plezier van.